Gastblog door Tea – Een paar weken geleden was ik in Innsbruck. Mocht je je afvragen hoe ik daar terecht ben gekomen: daar weer paar maanden voor zag ik dat ik genoeg punten had gespaard voor een gratis vlucht, maar dit bleek alleen voor Innsbruck en Bilbao te gelden… We besloten eerst door te sparen voor meer punten, maar Innsbruck bleef in mijn achterhoofd zitten. Tijdens een rare bui boekte ik twee retourtickets en voor we het wisten, zaten we met onze beste wandelschoenen in het vliegtuig.

Het plan was om er lekker tussenuit te gaan, beetje wandelen, musea en kastelen bezoeken en vooral chillen. En daar kwam digiminderen bij – we hebben beide een baan waar we heel de dag achter de computer zitten en gaan ’s avonds regelmatig offline.

Ik bleef niet helemaal offline tijdens de vakantie, maar deed wel echt een stapje terug en liet het een beetje op me afkomen. Dit zijn de dingen waar ik tegenaan liep:

#1 Ouderwets ontdekken met een gids.
Normaal gesproken koop ik voor city trips geen gidsjes, maar dit keer vond ik het erbij horen. Wat blijkt? Er is blijkbaar geen boekje over Innsbruck, wel vond ik een paar over Tirol, maar het was het nèt niet. We deden het maar met een kaart en gratis boekjes/folders van het VVV kantoor die ons wat basis info gaven.

#2 Ook in Innsbruck kun je verdwalen.
Één van de redenen dat we Innsbruck kozen, was omdat het zo compact was: De busrit van het vliegveld naar het centrum duurt 15 minuten en vanaf daar was het alsmaar rechtdoor naar de AirBnB. Ook de supermarkt was letterlijk 3 minuten lopen. Maar toch ging het fout. Vanaf het VVV kantoor zou het 5 minuten naar de lift moeten zijn, maar deze knuppel liep rechts in plaats van links en 15 minuten later was er nog steeds geen lift. Het was heel leuk om een praatje te maken met de locals en mijn Duits te oefenen, maar het was minder voor mijn relatie. (‘Ik vroeg nog: weet je zeker dat het niet links is?!’) Ook tijdens het hiken, waren een paar twijfelmomenten waar de bordjes nou naar wezen. Één keer moesten we naar beneden, maar het bordje wees een beetje naar boven, dat leek ons niet zo handig dus liepen we stug naar beneden en verdwaalden compleet. Gelukkig vonden we een bushalte die ons met een omweg terug richting Innsbruck bracht.

#3 Lekker romantisch ouderwets een polaroid schieten.
Mijn leukste herinneringen komen van mijn polaroids, dus die moest sowieso mee. Maar bovenop de berg bleek het te donker te zijn om het goed vast te leggen. En omdat zo’n polaroidtoestel natuurlijk geen wijde lens heeft, kwam het helemaal niet over op foto’s. Gelukkig had mijn vriend wel zijn camera mee.

#4 Vertrouwen op de smaak van anderen.
De AirBnB host kwam langs en ik vroeg om eten- en drinkentips (ik had twee adresjes opgeschreven, maar voor de rest wilde ik me laten verassen). De AirBnB host had ons ook wat tips gegeven en voor een echte Oostenrijkse maaltijd gingen we naar de Stiffkeller. Eenmaal aangekomen bleek het midden in het toeristisch hart te zijn en had ik er eigenlijk al geen meer zin in, want wordt je juist niet gewaarschuwd dat je bij zulke plekken altijd wordt afgezet? Dat bleek mee te vallen en de Käsespätzle en de Oostenrijkse dumplings waren goddelijk. De host was ook enthousiast over Soul Kitchen en vond het een leuke sfeer hebben. Omdat het één van de weinig tenten was die op een maandag open was, gingen we erheen. En ja, over die sfeer had ze gelijk, maar het eten was niet vers en alles leek uit pakjes en zakjes te komen. Dat was dan weer minder…

#5 Een Pinterest Perfect boekje bijhouden.
Hoe leuk om een analoog boekje bij te houden met quotes en reiservaringen zodat ik over tientallen jaren erin kan bladeren en herinneringen kan ophalen. Maar ik was vergeten dat ik een lelijk handschrift heb EN helemaal niet creatief ben. Nu zit ik met een 3/4 leeg boekje met kaartjes die ik met washi tape heb proberen op te leuken. Echt leuk voor later…

#6 Spontaniteit zit er niet bij in.
Een paar weken van tevoren had ik gekeken naar treintijden en prijzen naar Salzburg, €45 voor een retourtje vond ik wel ok, iets duur, maar hé. We kochten de tickets toen niet omdat we niet wisten op welke dag we precies wilden gaan. Op de ochtend zelf ging ik bij een automaat een ticket halen en moest ik €188 betalen. Ik dacht dat het een fout was, want zelfs twee vliegretourtjes London-Innsbruck kosten minder. Maar de vrouw bij de balie  lachte me uit en vond het hele normale prijzen. Op zich mijn eigen fout, maar het bewijst dat je met spontaniteit nog geen twee haltes verder komt.

☆☆☆

Zijn jullie ook aan het digiminderen?
Of is dat vooral een trend in mijn omgeving?

☆☆☆

Tea woont in Londen en houdt van films. Ze heeft een eigen blog, teawashere.com en één keer in de vier weken blogt ze voor teamconfetti.nl.