Happiness Project Week: elke dag een film.

10 juli 2017 | Olga | feelgood, feelgood LAB, personal | 154 reacties.

Tijd voor een Happiness Project Week met alleen maar FUN! Een challenge die alleen maar leuk was, leek me wel goed voor de afwisseling. Grappig dat het op dag twee al mis ging en ik dus minder goed blijk te zijn in leuke dingen volhouden dan ‘goede’ dingen. Welke films ik keek en waarom het me zo’n goed plan leek, lees je hieronder.

Ik hou van films. Echt heel erg. Ik ga graag naar de bioscoop (meestal in mijn eentje, in dit blogartikel vertel ik hoe je dat aanpakt als je dat een eng idee vindt) en ik vind het heerlijk om anderhalf uur lang naar een andere wereld getransporteerd te worden. Ik heb van die periodes dat ik wekelijks naar de film ga en dat was alweer een tijdje geleden, dus BAM een hele week films!

Sidenote: Ik wilde niet alleen dagelijks een film voor de fun, maar ook omdat ik ’s avonds een beetje te vaak met mijn laptop op de bank hang. Lazy scrollen door Pinterest of Funda of reclamefolders, honderd tabjes open hebben en vervolgens helemaal niks met al die informatie doen. Ik ben een beetje een research junky en ik kan mezelf er echt een beetje in verliezen en dan baal ik achteraf omdat ik er alleen maar moe en hangerig van word. Een week lang films kijken (helemaal in de bioscoop) zorgt er misschien voor dat ik wat meer van mijn vrije tijd geniet en mijn informatie-junky-brain een beetje rust kan geven. Dat was de challenge, ready, set, go!!!

Ik had ‘Tallulah’ al een tijdje geleden bewaard op mijn Netflix lijstje en dit was de perfecte week om hem te gaan kijken! Deze film is eigenlijk Juno maar dan omgekeerd (Ellen Page en Allison Janney spelen daar allebei in, ik miste J.K. Simmons en Michael Cera wel een beetje om de reünie compleet te maken). Dit keer ‘adopteert’ ~~Juno~~ Tallulah juist een baby… De film was een beetje traag maar wel heel mooi. Perfect voor een maandagavond. Dag één: geslaagd!

Oeiiiii, ik faalde al op dag twee! Ik was van plan om naar de bioscoop te gaan on my lonesome, maar na een dag hard werken besloot ik eerst in bad te stappen en daar mijn avondeten op te eten (hier moet ik echt een wekelijkse gewoonte van maken, het is ultiem genieten). Daarna maakte ik tiramisu toetjes voor de hele week (ook een aanrader). Tom kwam vroeger thuis dan ik dacht, samen deden we nog een yoga video (we hebben nog niet één dag overgeslagen sinds we begonnen met de yoga week, yesss) en daarna las ik nog een half uurtje een boek in bed. Nee, geen film, maar wel een verdomd goeie besteding van mijn vrije tijd, al zeg ik het zelf.

Woensdag ging ik wél echt naar de bioscoop (en Tom ging mee). Ik wist dat ze bij DOT (nieuwe hip&happening head quarters in Groningen) één keer in de week een ‘oude’ film draaien. De filmzaal daar is koepelvormig en eigenlijk bedoeld voor 3D projecties door de hele ruimte, dus de normale, rechthoekige beamerprojectie werd een béétje vervormd (denk mini fish eye effect). Ook werden er geen echte filmrollen gebruikt, maar een dvd’tje (we konden meekijken hoe de projectie-persoon door het dvd menu ging en de taal en ondertiteling selecteerde). En tenslotte was het geluid écht bagger (filmmuziek was prima te horen, maar dialogen eigenlijk niet) maar dat bleek een eenmalig mankement te zijn waarvoor iedereen in de zaal ter compensatie een consumptiemuntje kreeg. Maar er was ook veel goed! De stoelen zaten SUPERLEKKER, de zaal zag er fantastisch uit en kaartjes kosten maar €5,- (en voor €15,- kun je er eten én naar de film). De ‘oude’ film die avond was The Beach, die ik als tiener huurde bij de videotheek met een groepje vriendinnen toen hij net uit was (en die een grote indruk op me maakte). Heftig maar zo goed!

Op donderdagavond sprak ik af met Meike bij het filmhuis en keken we Certain Women. Het was een mooie film, maar waar hij nou eigenlijk over ging? We zijn er nog steeds over een het nadenken. Maar ik werd er zen van en Meike had een hele doos met fruit de bioscoopzaal ingesmokkeld dus het was een héle goeie filmdate.

Op vrijdag bouwde ik een tent in de slaapkamer (want waarom niet hè?) en keken Tom en ik samen The Lobster. Deze wilde ik al zo lang zien en hij was zo heerlijk raar. En droog. De meest droge film die ik ooit het gezien. Ik vind het een aanrader. Maar ik snap het ook als je het een hele stomme film vindt, want je moet er echt van houden. Tom is overigens niet zo’n enthousiaste filmkijker als ik, maar een film kijken in een tent vond hij wel leuk.

Op zaterdag was ik al wel redelijk over mijn briljante idee heen om elke dag een film te kijken. En Tom al helemaal. Maar we hielden dapper vol en keken een échte klassieker: Casablanca. Met nog veertig minuten te gaan, stelde Tom voor om de film op een ander moment af te kijken en te gaan slapen. Maar we wisten allebei, dat we hem waarschijnlijk op een later moment niet meer op gingen zetten want daar was hij gewoon niet leuk genoeg voor. En dus keken we door. Nee, het was niet mijn favoriete film van deze week, maar ach, nu weet ik tenminste de herkomst van een paar hele beroemde film-quotes. (‘We’ll alway have Paris’ is er bijvoorbeeld eentje).

Ik had niet verwacht dat ik dit zou zeggen aan het begin van de week, maar yay! Laatste dag van movie week! Maar we hadden wel écht een hele goede afsluiter. Ik wilde graag luchtig afsluiten met een leuke animatie film en zag dat The Lego Movie hele hoge cijfers kreeg. Mijn hele familie was er destijds ook erg enthousiast over maar Tom en ik konden ons eigenlijk niet voorstellen dat het wat voor ons zou zijn. And we loved it! Want hij ging écht over lego, over creativiteit en hij was echt heel grappig. Een beetje intens, maar echt leuk. Geef hem een kans als je net zo sceptisch bent als wij.

Je kan het misschien al wel raden, maar movie week was niet een héél groot succes. Ja, ik heb een paar hele leuke films gezien, waarvan er een paar al héél lang op mijn lijstje stonden. Maar het was minder FUN dan ik had verwacht. Ik kreeg minder kans om op de bank te hangen met mijn laptop, maar alleen maar films kijken werd een beetje eentonig. Wel is mijn liefde voor de bioscoop gaan weer aangewakkerd en een wekelijks bezoekje naar the big screen ga ik vanaf nu weer inplannen. Maar thuis films kijken, meh… Je krijgt veel minder mee op een tv en ik word ook veel minder in een film gezogen dan in de bios. Maar ach, dat is ook wel weer goed om te weten. En Tom draait al de hele week de soundtrack van The Beach én Casablanca, dus hij heeft er ook iets leuks uitgehaald.

☆☆☆

Op naar het volgende Happiness Project! En deze week gaan we weer door het stof, want het is slaap week… Tom en ik gaan deze week wat eerder naar bed (en ik ga er wat eerder uit), om die o zo belangrijke acht uur slaap te krijgen en ik ga een paar extra experimentjes doen om te onderzoeken of er ook dingen zijn waar ik sneller van in slaap val of lekkerder door slaap…